ما را مدافعان حرم آفریده ­اند؟

در نیمسال گذشته دانشجویی داشتم که از نیمه ترم به کلاس آمد. من معمولا کسی را که بیش از اندازه قانونی غیبت داشته باشد از او می خواهم که حذف اضطراری کند. اما این دانشجوی محترم نامه رسمی از آموزش دانشگاه آورد که به او اجازه می داد از همان اواسط ترم به کلاس­ها بیاید. چون دانشگاه به طور رسمی از ما خواسته بود قبول کردیم و ایشان به کلاسها آمد. وقتی برگه امتحانی اش را تصحیح کردم دیدم در پایان برگه با خط درشت نوشته است:   ما را مدافعان حرم آفریده اند...

با وجود این که در تصحیح اوراق امتحانی بسیار با تساهل عمل کردم، نمره اش 9 (نُه) شد. حقیقتش چون پسر خیلی خوبی بود، نخواستم به خاطر یک نمره از درس بیاندازمش! در لیست رسمی نمرات، به او نمره 11 (یازده) دادم. بعداً به من ایمیل زد که استاد!  بنده بخاطرحضور در کنار برادرانمدافع حرمنتوانستم در ترم جدید که بهمن ماهبود انتخاب واحد کنم. آموزش هم به شرط این که معدل من بالای 16 شود به من اجازه داده است که از سال جدید (سال 95) در کلاسها حضور پیدا کنم. در پایان هم خواهش کرده بود که در مورد نمره ایشان لطف پدرانه­ای در حقش جاری کنم! بنده هم در جواب تقاضای این دانشجوی عزیزم نوشتم که «تصمیم شما در فعالیتهای خارج از دانشگاه که انجام داده اید قابل احترام است و امیدوارم مورد قبول حق تعالی باشد. اما نباید این مسائل را با مسائل آموزشی و دانشگاه پیوند زد. شما اگر تلاش می کردید می توانستید در همین مدتی که کلاس می آمدید چند مقاله ای که بنده به شما داده بودم بهتر بخوانید و نمره مورد نظر را بگیرید.»

بسیارند جوانان با اخلاص، مثل این دانشجوی عزیز من، که از جان خود می گذرند و به سوریه می روند تا با داعش بجنگند. تا کنون هم بسیاری از این جوانان مخلص در این راه به شهادت رسیده اند و خانواده های بسیاری داغدار داغ این عزیزان هستند. این که این سیاستهایی که ما در پیش گرفته ایم چقدر صحیح است و تا چه اندازه منافع ملی ما را تأمین می کند باید مسئولان عالیرتبه جمهوری اسلامی در قبال مردم و تاریخ پاسخگو باشند. اما چند روز پیش خبری همراه با عکس در خبرگزاری ها منتشر شد که برایم خیلی جالب بود. خبر این بود:  

شام الاسد، با اسبی به نام باب سودی از سوریه در مسابقات اسب سواری تهران مقام اول را کسب کرد!

اشکال ندارد، آقایان بگویند مسابقات اسب سواری بوده و از کشورهای مختلف هم شرکت کرده اند. ایشان هم از کشور دوست و برادر! سوریه! شرکت کرده است. اشکالی هم ندارد که هر کس خودش خواست داوطلبانه اعزام شود و برود با داعش بجنگد. اما به نظر می رسد که اگر قدری به فکر بیکاری خیل عظیم جوانان تحصیل کرده باشید بهتر است، بهتر نیست؟! تا کی می خواهیم از احساسات پاک مذهبی مردم و جوانانمان سوء استفاده کنیم؟ شما بگویید و مردم را توجیه کنید که کشور ما در خطر حمله داعش است، از این رو، بهتر است در سوریه یا عراق با آنها بجنگیم تا در مرزهایمان یا داخل کشورمان! اصلا اعزام نیرو و امکانات به دیگر کشورها را به رأی مردم بگذارید، چه اشکالی دارد. این همه که تنها به چند اصل خاص قانون اساسی تأکید می­کنید و در هر برنامه و گزینش و استخدام و شرکت در انتخابات و ... شرط لاینفک زندگی مردم قرار می دهید و التزام عملی به آن را از مردم می­خواهید، یک بار هم به اصلی که می گوید «در مسائل مهم می توانید رفراندم برگزار کنید»، عمل کنید.  اما نگویید که برای دفاع از حرم می رویم! کدام عقل و کدام شرع اجازه می دهد که برای یک آرامگاه، هر چند آرامگاه بزرگان دینی باشد، می توان جان شریف و شیرین انسانهایی را در خطر قرار داد که نص قرآن میگوید: من قتل نفسا بغیر نفس فکأنّما قتل الناس جمیعا (مائده، 32) جان هر انسانی به اندازه کل جهان انسانی می ارزد. لطفاً به صورت مستدل بفرمایید که با کدام استدلال فقهی می­فرمایید برای حفظ حرم باید این جان ها را فدا کنیم؟ ما نیز پیرو اهل بیتیم. ما هم پیرو حضرت سید الشهداء و حضرت زینب کبری و حضرت عباس علیهم السلام هستیم. اما حساب حب اهل بیت با عوام فریبی و سوء استفاده از احساسات پاک مردم، که گناهی نابخشودنی است، جداست. آیا واقعا «ما را مدافعان حرم آفریده­اند»؟ کدام آیه قرآن چنین چیزی می گوید؟

به نظر می رسد بهتر است مجلس روضه ای بگیریم و برای ... خودمان بگرییم.